Een nieuwjaar begint meestal met goede voornemens die als plaveisel dienen voor een weg naar de hel. Want starten met iets goeds is één ding, het afmaken is iets heel anders. Wat een hemel op aarde had moeten zijn, verandert gaandeweg in een hel om in te leven. Althans, zo lijkt de jarenlange ervaring dat veel mensen zich iets voornemen, dit twee weken volhouden en op de blauwe maandag de brui eraan geven: het lukt toch niet.
Houd het dus simpel: wees eens goed voor je naaste
Idealen
Waarom lukt het niet voor de allermeesten? Ze vertrouwen veel te veel op zichzelf en gaan aan de slag met “dat fiks ik wel even…”. Ja, veertien dagen, en dan heb je het nog aardig volgehouden. Vaak zijn het “grote idealen” die men nastreeft, veel groter dan het blikveld waarin men leeft. Te hoog, te ver weg en daardoor onbereikbaar. Houd het dus simpel: wees eens goed voor je naaste, voor degenen die dicht om je heen staan. Laat hen zien dat je het je ernst is hen gelukkig te maken. Zulke voornemens hebben veel meer kans van slagen dan allerlei “egoïstische” wensen waarbij “het ik” het centrum is.
Kracht
“Wie goed doet, goed ontmoet…” Een spreuk uit mijn jeugd. Voor een christen de meest normale zaak op aarde. Goed zijn, liefde geven, onuitputtelijk, daar word je gelukkig van. Niet van al die onbereikbare idealen. Een onvervuld verlangen maakt het hart ziek, je wordt bitter omdat het niet lukt. Dit uitwerken in eigen kracht met “dat fiks ik wel even…” wordt een nachtmerrie, maar een christen weet waar hij de kracht vandaan kan halen. Er is Iemand met onuitputtelijke kracht, die alleen maar verlangt om dat met ons te delen, om ons gelukkig te maken.
Maar ja, wie gelooft er anno 2016 nog in een God, wie vertrouwt in 2016 erop dat de Bijbel een waarheidsgetrouw woord is? Een “happy few” die dan ook behoorlijk gelukkig is geworden door die woorden in praktijk te brengen. Niet met de mond (alleen), maar ook met de daad. Ik wens u een gelukkig Nieuwjaar.
