Binnenkort presenteert de regering weer haar plannen. Zij heeft uiteraard geld nodig, veel geld. Maar zoals met iedere vorm van inkomsten en uitgaven, moet je nadenken over wat je wilt uitgeven, waaraan je het wilt uitgeven en hoeveel je wilt uitgeven. In het gezin is dat “regeren in het klein”. Het is dan niet verkeerd om van tijd tot tijd jezelf eens af te vragen of al die uitgaven verantwoord zijn, zowel ethisch als economisch.
Voor een regering die van haar geld afhankelijk is van de burger, zou dit des te meer moeten gelden. In 2009 verwacht men een inkomstenpatroon van zo’n 240 miljoen euro en een uitgavenpatroon van 180 miljoen euro. Bedrijfsmatig ziet dat er goed uit, maar helaas hebben we een staatsschuld die wij moeten aflossen, dus de extra gelden hebben al een bestemming (en een nuttige, denk ik).
Ontwikkelingshulp
De vraag blijft natuurlijk altijd. Waar moet ik mij als regering mee bemoeien en waar niet mee? En wat kost die bemoeienis. Tegenwoordig lijkt de bemoeienis alsmaar uit te dijen. Ontwikkelingshulp bijvoorbeeld. Als je de mensen in het veld spreekt, spreken die over weggegooid geld. Moet de regering zich daar dan mee bezig houden? En zo zullen er nog heel wat “onderdelen” nauwkeurig onder de loep worden genomen.
Wij betalen veel betaling in Nederland, althans de belastingdruk is groot. Andere landen lossen het eenvoudiger op: 5% van de loon is belasting, geen drempels, geen aftrek. Bespaart mijns inziens aardig wat loonkosten van ambtenaren. Kan in Nederland ook toegepast worden. Gesteld dat we die 240 miljoen euro echt nodig hebben. Bij een werkende bevolking van 4 miljoen die een inkomen hebben van gemiddeld € 30.000 per jaar, is dat ongeveer 20% van je salaris. Dat is heel wat andere koeken dan 42 of 52%. En dat wordt minder als er minder loonkosten zijn. Mijn devies (en advies) is: Ga eens goed nadenken wat je nu eigenlijk als regering wil.
