Luisterend naar de beschouwingen rond de verkiezingen van de Europese Commissie, hoor je hoogdravende uitspraken voorbijkomen. Allemaal natuurlijk in de hoop dat men een “zwevende” kiezer alsnog kan lokken om op de één of andere partij te gaan stemmen. Zo ook een allerboeiendste uitspraak van mevrouw Thieme van de Partij voor de Dieren (PVDD). Zij is onze hemelbestormster met grootse, planeetbrede plannen. Ik dacht dat het alleen maar over Europa zou gaan, één van de kleinere werelddelen. Maar nee: zij wil de hele planeet redden (alleen de dieren dan, denk ik).
Maar ja, zoals zo vaak blijkt, is een land dat heel klein is, erg goed in het opsteken van een hele grote vinger. Dus ook de mensen in dat land hebben daar een handje van: “Mensen, luister nu naar mij want anders krijg je spijt als de wereld onder je voeten wegzinkt.” En dat doet de wereld natuurlijk als je de planeetbrede plannen van de PVDD niet omarmt.
Gekakel
Helaas bekruipt mij bij dit soort uitspraken het gevoel dat het niet om de planeet gaat maar om hun plan. En de plannen voor de PVDD zijn slechts voor een deel van de planeet wellicht een planeetbrede redding. Het is zeker niet de redding voor het soort dat mens heet. Het was alsof ik een kip zonder kop hoorde kakelen en van dat soort gekakel raak ik in de stress. Straks moeten de mensen alle bloedspatten schoonmaken die met dat gekakel wordt veroorzaakt.
Nee, ik ben oprecht blij dat deze partij de kiesdrempel niet heeft gehaald. Europa is al een kakafonie aan stemmen, maar met een kakelende kip zonder kop erbij, wordt je helemaal horendol. Ja, wie redt deze planeet van zulke geesten? Die is echt planeetbreed bezig.
