Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel. Een zin die wij onze kinderen wel eens voorhouden bij een “leugentje om bestwil”. Tja, daar had die groene linkse rakker van SP natuurlijk nog nooit van gehoord. En dan zak je door het ijs. Want links en eerlijk, dat zijn twee tegenpolen. Niet dat rechts het zoveel beter doet, hoor. En je weet, hoge bomen vangen veel wind. Vooral politici wonen in glazen huizen en dienen een voorbeeld te zijn in Nederland.
En daar sta je dan met je goeie gedrag, dacht de heer Duyvendak. Een goeie activist voor het milieu, alleen zo ijverig dat hij een misdaad beging (inbreken) en anderen aanzette tot misdaden (bedreiging, poging tot moord?). Het doel heiligde kennelijk de middelen, maar zo werkt het nu eenmaal niet. En dan de timing. Het incident was verjaard!! Wat een moed, zeg, om het nu te “bekennen”, maar wel anderen mensen in (doods)angst laten zitten.
Milieu
Als we de BVD mogen geloven was hij dus niet zo’n lieverdje die zich inzette voor een beter milieu. Nee, Shell, de grootverdieners, moesten eraan en in de vorm van aanslagen werd de weg voorbereid tot een “betere” wereld. De harde kern van RaRa uit die jaren werd nooit gevonden: RaRa, wie is dat? Nu weten wij het. Een policitus waaraan de maatschappij een voorbeeld zou moeten kunnen nemen. “Wij verliezen in hem een zeer integer en toegewijd persoon”, hoor ik de top van de SP zeggen. Volgens mij verliezen we niets, maar winnen we hier alleen maar bij.
Tja, nu het kamerlidmaatschap is afgelopen, mag ik aannemen dat hij – conform zijn nobele principes – afstand doet van het grootverdienen in de vorm van een wachtgeldregeling, dus afstand doet van onze belastingcenten. RaRa, we weten het: er is niets nieuws onder de zon.
