Ik ben nog nooit voor staken geweest, hoewel het me wel eens een verplichte “thuiswerkdag” heeft opgeleverd. Het staken wordt gezien als een “recht” maar ik beschouw het als een zwaktebod. Ik krijg mijn zin niet, dus ga ik de tegenpartij maar onder druk zetten. Natuurlijk wordt me dan voor de voeten geworpen dat de “bazen” het ernaar maken door zo’n karig loon te betalen.
Ja, ja… dat collectieve gedrag maakt dat luie werknemers hetzelfde betaald krijgen als ijverige werknemers. En dan moeten goeden onder de slechten lijden. Zo snel mogelijk afschaffen dat collectieve gedoe. Nu hebben onze vrienden van de politie het opnieuw op de heupen gekregen, want mevrouw de Minister wil niet voldoende tegemoet komen aan de secundaire arbeidsvoorwaarden. Kennelijk wel aan de primaire (loonsverhoging). Dit begint toch echt te lijken op zeurderige Jantje die nog een appel wil nadat hij er al een paar verorberd heeft. Dus moet de “woede” een uitgang vinden en wie wordt de dupe: de burger!
Respect afdwingen
Heb je het ooit zo zout gegeten. Als ik mij in de ogen van oom agent misdraag in het verkeer, heb ik zo een prent. Nu gaat diezelfde oom zich misdragen in het verkeer om de burger te laten voelen dat hij te weinig zijn zin heeft gekregen en dat kan straffeloos. Dat moet respect afdwingen, nee dus… Wat een smakeloze vertoning. Mag de burger nu bekeuringen uitdelen? Ik hoop het want dit slaat natuurlijk nergens op. Wat laat oom agent zich in de kaart kijken, echt een zwaktebod.
Nee, oom agent heeft heel wat krediet verspeeld in de afgelopen tijd. Wie respect verkrijgt, mag van mij loon naar werken hebben, maar wie dit verliest, hoort er geen cent bij te krijgen. Dus mevrouw de Minister, houd nog even uw poot stijf… en u hebt de burger als medestander.
