Ouders zitten met hun handen in haar. Hoe krijg ik het gezin op de rails? De oplossing van deze tijd: Supernanny’s. Een soort “total management”-oplossing. Kan het eenvoudiger? Jazeker!! Maar de kosten daarvan zijn te hoog. Niet wat geld betreft, maar wat mijn tijd betreft. Of is tijd toch geld??
Het lijkt erop dat de huidige generatie – in plaats van kinderen krijgen – kinderen neemt op het tijdstip dat hen uitkomt, voldoende geld in de portemonnee, zodat ik de opvoeding over kan laten aan anderen. Een ver-van-mijn-bed-show, als ik er maar geen tijd aan hoef te besteden. Zoek een supermoeder of –opvoeder (m/v). Nu zijn er ongetwijfeld vrouwen die hiervoor “in de wieg” zijn gelegd, of anders gezegd, die het van nature prachtig vinden om kleintjes te vertroetelen. Maar “neem” je de kinderen, moet je ook de lasten “nemen”. Krijg je de kinderen, dan krijg je ook hun liefde. Een wereld van verschil.
Ouders hebben een opdracht! Wat jij belangrijk vindt qua normen en waarden, behoor je over te dragen aan het geslacht na jou. Doe je dat niet, zullen anderen dat doen. En je zult maar een supernanny treffen die qua ideeën op een totaal andere lijn zit. Zit jij later met de gebakken peren van een kind dat zich onbegrepen voelt, geen “Anschluß” heeft met jou en zijn eigen weg gaat. Eenzaamheid wacht, verbittering wacht. Wat een toekomst?
Maar wie de kinderen in liefde opvoedt, krijgt daarvoor ontzaglijk veel terug. Veelvuldige liefde. Zijn er dan geen zorgen? Jawel, maar de liefde overwint alle zorgen. Maar dat kost tijd, inzet, liefde en misschien ook heel veel geld, wat je anders met je carrière kon verdienen. ’t Is maar wat je liefhebt. Je kind of je geld!
