De zestiger en zeventiger jaren van de vorige eeuw waren de “vrijheidsjaren” wat de opvoeding en omgang met elkaar betrof. Weg met de regels, leve de vrijheid. Weg met het huwelijk, leve de vrijheid!
Deze generatie heeft (neemt) nu kinderen die ook weer kinderen krijgen (nemen). Als je om je heen kijkt, kun je dagelijks – in mijn optiek – de ontsporingen zien van de zo geprezen “vrijheidsjaren”. Respect voor het leven, voor de ander, dankbaarheid dat je een leven hebt gekregen, is haast volkomen verdwenen. Geen ander houvast dan dat je vader of moeder wisselt van partner (al of niet van hetzelfde geslacht). Wat kun je dan verwachten?
Grenzen
De grenzen aan de vrijheid zijn volkomen genegeerd. Wie “onbegrensd” bezig is in dit leven, gedraagt zich minder dan een dier, dat doodt om aan eten te komen. Maar wie hier een moord pleegt om een paar rottige centen, kan het na een paar jaar weer proberen. Een maatschappij die geen grenzen durft te stellen aan de vrijheid, wordt meer en meer opgescheept met losgeslagen lieden, als prijs voor de zo geprezen “vrijheidsjaren”. De vraag is echter of het tij nog gekeerd kan worden.
Ik werd gecorrigeerd als ik de normen en waarden niet in acht nam, en goed ook! Desnoods hardhandig. Maar wat ik in een krant las dat in een restaurant kinderen van iemand anders bord eten afpakken, terwijl de (huidige?) vader en moeder lachend toekijken omdat de kinderen niets in de weg gelegd moet worden, doen mij de haren ten berge rijzen. De volgende keer – als je er iets van zou zeggen – lig je er met een mes in je rug. En de daders zijn zo zielig dat ze iets niet mochten…..
De huidige generatie ontspoort. Te laat komt men er achter dat grenzen aan de vrijheid stellen wel eens een goed remedie is. Maar ja, hoe doe je dat als je dat generaties lang al niet meer geleerd hebt? Met dat gigantische probleem worstelen de bestuurders, rechters en nog weldenkende mensen. Een oplossing? Wellicht een paar duidelijke, goede regels die – met desnoods harde hand – gehandhaafd worden? Begrensde vrijheid is zo gek nog niet!
