Columns over maatschappij, milieu, opvoeding, politiek, rechtspraak, relaties, religies en wetenschap
De dames en heren politici, en dan vooral in de persoon van een fractievoorzitter van een zeer liberale partij, vindt het maar niets dat wij – simpele burgers – het maar niets vinden van zijn plan om kinderen op school te laten opvangen. Hij stoort er zich nogal aan dat zijn “kindje” zoveel kritiek heeft gekregen.
Je begint je zo langzamerhand af te vragen waar het beter toeven is: in of buiten de gevangenis. Het snoepreisje van boeven, dat het daglicht niet kon verdragen, zou je bijna doen geloven dat je beter een moord kunt plegen om het gezellig te krijgen. Waar haalt justitie de euvele moed vandaan om van onze centen mensen (ik druk mij eufemistisch uit) een plezier te gunnen die andere mensen het plezier definitief ontnomen hebben? Ongelooflijk, de wereld op zijn kop!!
De regering heeft op Prinsjesdag haar plannen gepresenteerd en “het gezin” kwam uitgebreid aan de orde. Eén ding blijft mij verbazen. De wanhopige pogingen van zo goed als elk kabinet van de laatste jaren om de kinderopvang te verbeteren. Terwijl de allerbeste opvang voor handen is!! Alleen dat is superouderwets, namelijk de moeder in huis.
De minister van Onderwijs moest (of wilde) een keuze maken tussen geschiedenis en aardrijkskunde als verplicht vak op school. De keuze is daarbij gevallen op geschiedenis. Geen slechte keuze, want een volk dat zijn geschiedenis niet kent, is niet waard om in vrijheid te leven. Jammer echter, dat aardrijkskunde verdwijnt. Je zult maar naar Lutjebroek willen reizen en in Timboektoe terechtkomen omdat je de weg kwijt bent geraakt. Of liever gezegd, je wist gewoon niet waar Lutjebroek lag, want dat had je nooit geleerd.
Volgens de minister van Justitie moet de opvoedkundige tik als geweld tegen kinderen of mishandeling van kinderen worden beschouwd. Waar hij die wijsheid vandaan haalt mag Joost weten, maar de minister wil blijkbaar een heleboel problemen die uiteindelijk de cellen mogen vullen waar hij verantwoordelijk voor is. Tja, als het gaat om het behoud van werk, dan moet je het zo snel mogelijk afschaffen.
Eindelijk het antwoord op mijn koude neus! Veel te hard (mentaal) gewerkt, al jaren. Ja, dat krijg je als adviseur voor moeilijke milieuzaken. Je denkt en analyseert, je ploetert om oplossingen te creëren, maar dan zit die neus in de weg. Want als je die koud in andermans zaken steekt, ruik je geen geurhinder. Terwijl iedereen klaagt over hinder, legt mijn neus het steeds meer af. Je komt dus in een vicieuze cirkel terecht.
Wij hebben wat afbezuinigd, de afgelopen jaren. Het was zo goed voor het milieu om spaarzaam te zijn met energie. Energiezuinige (duurdere) machines waren aangeschaft, waterbesparing alom en energiezuinige (duurdere) lampen verlichten ons huis. Natuurlijk, ze gingen ook langer mee, die lampen althans, dus per saldo viel het allemaal wel mee. Investeren op korte termijn leverde op langere termijn voordeel op.
Ruim 160.000 kinderen in Nederland worden dramatisch slecht opgevoed. Ja, een dramatisch cijfer, maar het probleem is nog dramatischer. Namelijk, circa 160.000 ouders zijn dramatisch slecht opgevoed (uitgaande dat er gemiddeld 2 kinderen per echtpaar zijn, en dat schijnt statistisch ook redelijk te zijn). En dan wordt het probleem nog dramatischer, namelijk die (groot)ouders ….
Angst verdooft, angst maakt het denken onmogelijk. Angst maakt achterdochtig, angst doet de intermenselijke verhoudingen in het geheel geen goed. Je zult maar moslim zijn in deze dagen en met je hele hart dit afschuwelijke, terroristische geweld afwijzen. Dan heb je wel wat uit te leggen, dunkt me! 
De zestiger en zeventiger jaren van de vorige eeuw waren de “vrijheidsjaren” wat de opvoeding en omgang met elkaar betrof. Weg met de regels, leve de vrijheid. Weg met het huwelijk, leve de vrijheid!