Columns over de regering, bestuurders en politici
Modernisering van de monarchie wil de Socialistische Partij. Lees: afschaffing van de monarchie. Ja, ja, de zo volprezen democratie schurkt steeds meer op naar de richting van een republiek en daar past een “duur” koningshuis niet in. Want het gaat natuurlijk alleen maar om geld als het om modernisering gaat. De hand op de knip. En maar commentaar leveren op mensen die dat – in hun ogen – niet doen. Dat noem je democratie.
Je bent parlementariër, uitverkoren tot de hoogste eer om het land te besturen. Dan moet je wel wat in je mars hebben, zoals weten wanneer je iets kunt zeggen of juist iets moet nalaten om te zeggen. Ook als je in de tang wordt genomen. En dat gebeurt heel vaak. Volgens mij word je daar speciaal op geselecteerd.ee
Binnenkort presenteert de regering weer haar plannen. Zij heeft uiteraard geld nodig, veel geld. Maar zoals met iedere vorm van inkomsten en uitgaven, moet je nadenken over wat je wilt uitgeven, waaraan je het wilt uitgeven en hoeveel je wilt uitgeven. In het gezin is dat “regeren in het klein”. Het is dan niet verkeerd om van tijd tot tijd jezelf eens af te vragen of al die uitgaven verantwoord zijn, zowel ethisch als economisch.
Het CDA, met zoals ze zichzelf noemen met een christelijk sausje overgoten, heeft wel een bijzonder appèl gedaan tijdens de Gay-Parade. Of dat een christelijk appèl is, waag ik te betwijfelen op grond van de Bijbel. Dat je andere mensen lief moet hebben, dat is christelijk, maar om de zonde van andere mensen goed te praten, is anti-christelijk. Er is dus een duidelijk verschil tussen de mens en de daad van een mens, maar dat schijnt het CDA niet door te hebben.
Hebben we een wereldwijde kredietcrisis die ontstaan is doordat banken onvoorzichtig zijn omgegaan met het aan hen toevertrouwde geld van investeerders, dan zou je denken dat diezelfde banken het probleem ook dienen op te lossen. Maar nee, onze eigenste minister Bos, het politieke hoofd van de Nederlandse geldfabriek, heeft een fenomenaal plan bedacht. Weet je wat, we laten die domme investeerders, die zich hebben laten verleiden tot lucratieve rentes bloeden voor de kredietcrisis.
Die arme Rita Verdonk. Huur je een heel leger deskundigen in om je beweging “ToN” op de rails te krijgen, want je wilt tenslotte Nederland regeren, klappen die deskundigen uit de doos. Tja, en dan zo’n PR-deskundige die even aangeeft hoe dom wij Nederlanders wel zijn: wij zouden stemmen op gebakken lucht. Want er hoeft in Nederland maar iemand een keer wat te roepen en je hebt zo 8 tot 15 procent van het kiesvee achter je.
Groen Links is klaar voor de regering… kopten de kranten. FEM-FEM wil aan het roer om ons geheel automatisch de weg te wijzen naar het linkse paradijs van eerlijkheid en rechtvaardigheid. Zoals ik al eerder schreef is de TOM-TOM beter aan te raden want die laat je ten minste op het einddoel aankomen. Mijn hemel, het moet niet gekker worden in Nederland. Ze denkt dat ze volwassen is geworden. Als je het gekibbel in de Tweede Kamer aanhoort, zou je denken dat ze nog niet het bakvissenstadium is ontgroeid. Laat dit paradijs maar aan mij voorbijgaan.
Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel. Een zin die wij onze kinderen wel eens voorhouden bij een “leugentje om bestwil”. Tja, daar had die groene linkse rakker van SP natuurlijk nog nooit van gehoord. En dan zak je door het ijs. Want links en eerlijk, dat zijn twee tegenpolen. Niet dat rechts het zoveel beter doet, hoor. En je weet, hoge bomen vangen veel wind. Vooral politici wonen in glazen huizen en dienen een voorbeeld te zijn in Nederland.
Na de Tom-Tom (de enige echte navigator) en de FEM-FEM (uitvinding van Femke Halsema om Nederlanders links te laten rijden….) krijgen we nu de TON-TON (uitvinding van Rita Verdonk om Nederland rechts te laten rijden…). De TON-beweging moet ons in beweging zetten bij de komende verkiezingen deze “Iron Lady” van de Nederlandse politiek in het zadel te helpen, of zoals dat op z’n Haags heet “in het pluche”. Met een feestje voor de zogenoemde (stinkend rijke) sponsors/donateurs.
Obama op tournee in Europa met hetzelfde charisma als wijlen J.F. Kennedy. Hopelijk blijft voor hem dezelfde gevolgen uit, maar daar ben ik niet zo zeker van. Populistische leiders zijn nu eenmaal een begerenswaardige prooi.