Columns over onderwerpen op het gebied van huwelijk, relaties en samenlevingsvorming
Nooit gedacht dat ik ooit nog een keer zou schrijven over de welbekende zanger Jan Smit. Maar nu zijn “sprookjeshuwelijk” naar de maan is, en dit kennelijk van zodanig landsbelang is dat zelfs onze premier er zijn zegje over doet, kan ik natuurlijk niet achterblijven. Hij (JP) vindt het jammer. Nou, zou ik dan zeggen, maak dan goede wetten. Dan kunnen “sprookjeshuwelijken” werkelijkheid worden waar ze zo graag over spreken: “en ze leefden nog lang en gelukkig (met elkaar, red)”.
Steeds meer mensen voeren voor hun (huwelijks)problemen het motief aan van een onverwerkt verleden. Tja, dat het verleden niet alles heeft gebracht wat het had moeten brengen, is één ding. Maar moet je je dan altijd laten leiden door het verleden? “Mens, kijk vooruit,” is een advies dat veel uitgesproken wordt, maar kennelijk moeilijk in praktijk te brengen is. 
De algemene gedachte is dat bij jongverliefden na enige tijd (een jaar of twee) de vlinders in de buik verdwijnen. De verliefdheid gaat over en de liefde verdwijnt. Maar nu – zo blijkt uit een onderzoek – schijnt echte liefde toch te bestaan. We schijnen ten minste, als we verliefd zijn, een goedje aan te maken dat in onze hersenen vrij komt. En wat blijkt uit dat onderzoek: ook bij sommige stellen die 20 jaar samen zijn, komt dat goedje nog steeds vrij. 
Een modewoord, tegenwoordig. Als het goed voelt, dan zal het wel goed zijn. Is iemand pas gescheiden en loop hij/zij weer tegen een nieuwe vlam aan, dan hoor je steevast: “Ja, maar dit voelt goed!”. Was er bij een vorige vlam dan ook niet een goed gevoel geweest? Oeps, even vergeten. 
Bij het woord “relaties” kan vaak maar één ander woord gekoppeld worden en dat is “relatieproblemen”. In plaats van dat een relatie een opsteker is, doemt in de media maar één woord op, namelijk de problemen in de relatie. En dan hebben we het meestal over de relatie tussen man en vrouw, en dan ook nog vaak in een liefdesrelatie. Hoe het dan nog met de liefde zit, laten we maar even buiten beschouwing. 
Uit onderzoek blijkt dat de vakantietijd de meest gevaarlijke tijd in een relatie is, want je zit dan drie of vier weken op elkaars lip en dat levert voldoende ergernis op. Hoe zou het toch komen dat mensen die ooit hun liefde voor elkaar hebben uitgesproken, zo op elkaar zijn uitgekeken dat ze niet eens samen lekker op vakantie kunnen gaan? 
In Alkmaar wordt de eerste scheidingsschool geopend om mensen te leren hoe ze op een nette manier uit elkaar gaan zodat de kinderen daar het minste last van hebben. Prachtig, maar zou het geen idee zijn om eerst eens te starten met een huwelijksschool, zodat de mensen leren hoe je een goed huwelijk kunt krijgen. Daar hebben de kinderen volgens mij het meeste aan. Investeren in een goede relatie lijkt mij veruit te verkiezen boven het investeren in een zo goed mogelijke afloop van een mislukte relatie. 
De hoeksteen van de maatschappij is ook niet alles meer, nu de relaties een kind van deze tijd zijn geworden, althans dat stelt een politicoloog in het boek “Liefde à la carte”. Vrij vertaald: Liefde als ik er zin in heb… Tegenwoordig heb je geen zin meer in de liefde. Je verlaat je huis en haard, vrouw en kinderen (anderen kunnen ook weggaan, natuurlijk). Tja, en daar sta je dan. Ben je plotseling tweedehands geworden als vader. 
Iemand poneerde onlangs een stelling dat zij levenservaring heeft om anderen te helpen. En dat nadat zij een echtscheiding achter de rug had, niet zo jong een kind had gekregen en weer een nieuwe relatie had opgebouwd. Jammer, dat heb ik allemaal gemist, dus met mijn levenservaring is het droevig gesteld.