Evangelist Van Ooijen heeft jarenlang problemen met de gemeente vanwege een tekst op zijn dak van “Jezus redt”. Van de Raad van State moet hij die tekst van zijn dak verwijderen. Althans zowel de kleur als de omvang van de letters contrasteren te veel met de omgeving. Dan word je natuurlijk creatief. In plaats van witte letters zijn het nu rode/oranje letters geworden. Ze contrasteren in elk geval niet meer met het dak.
Herinnerd te worden dat er toch zoiets als een God bestaat, is natuurlijk niet leuk
Een lange neus naar de gemeente, natuurlijk. Die probeert alsnog een dwangsom te innen omdat de woorden niet verwijderd zijn. Maar dan steekt de rechtbank er een stokje voor. De dwangsom was voor de witte letters en niet voor de rode/oranje letters, dus de gemeente kan naar zijn centen fluiten. Nederland op zijn smalst.
Reclame
Burgertje pesten, lijkt het wel. Het woord ”Pannenkoekenhuis” mag wel op het dak staan, maar de woorden “Jezus redt” niet. Wat is het onderscheid – vanuit een objectieve visie – om wel pannenkoeken te mogen aanprijzen, en Jezus niet? Tja, het ene kun je eten, en de tweede pruimen de meeste mensen niet. Om telkens herinnerd te worden dat er toch zoiets als een God bestaat, is natuurlijk niet leuk. Telkens als je langsrijdt, herinnert die zin je aan de komende oordeelsdag als je je niet laat redden.
Goed, je kunt je de vraag stellen of het aanprijzen van Jezus op deze wijze de meest ideale vorm van reclame voor Hem is. Ik heb daar wel mijn twijfels over. Per slot gaat het niet om het aanprijzen van voedsel. Vreemd genoeg had Jezus in zijn eigen leven niet zoveel behoefte aan “grootse” aanprijzingen. Waarom moeten zijn volgelingen dan wel “groots” uitpakken? Het leven is het licht der mensen, en de beste reclame, en niet een folder of dakreclame. Als het leven van de evangelist niet in overeenstemming is met die van Jezus, is zo’n tekst natuurlijk een aanfluiting, of anti-reclame.
