De godsdienstvrijheid staat in deze coronatijd behoorlijk onder druk. Toch is er nog steeds vrijheid om je godsdienst uit of voor te leven. Dat werkt beter dan tegen de maatschappelijke druk om niet samen te komen, te provoceren. Je kunt erop wachten: tegen alle verzoeken en regels in toch met zoveel mensen bijeenkomen in een kerk, is vragen om moeilijkheden. Juist christenen zouden hier een lichtend voorbeeld moeten zijn.
Helaas zijn er predikanten die hun volgelingen oproepen tegen de regels in samen te komen. God dienen en vervolgens de door God ingestelde overheid niet te gehoorzamen is natuurlijk een duivels dilemma. Hier kan hij lekker stoken en de mensheid is al die zogenoemde christendom behoorlijk zat, en terecht. Dat journalisten zich als “heidenen” gedragen en de (zondags)rust verstoren, zou een uitstekende gelegenheid hebben gegeven om als christen te reageren.
Uiteraard zijn niet alle “ins and outs” bekend. Mogelijk was het geen kerkganger die de journalist bedreigde. Al die ophef daarover had voorkomen kunnen worden. Christenen kunnen de vrijheid die zij hebben om God te dienen gebruiken om de mensen te laten zien dat een leven als christen waardevol is. Waar en op welke wijze dan ook.
Als je dan het predikaat “geloofsgekkie” opgespeld krijgt, is het een geuzennaam, een erenaam. In andere gevallen is het vragen om al dan niet terechte spotnaam “geloofsgekkie”.
