De regering heeft op Prinsjesdag haar plannen gepresenteerd en “het gezin” kwam uitgebreid aan de orde. Eén ding blijft mij verbazen. De wanhopige pogingen van zo goed als elk kabinet van de laatste jaren om de kinderopvang te verbeteren. Terwijl de allerbeste opvang voor handen is!! Alleen dat is superouderwets, namelijk de moeder in huis.
Dat niemand van de regering – en ik schat in dat het IQ toch redelijk hoog zal zijn – op de gedachte kan komen dat, als je toch geld wilt uitgeven, je beter het boompje bij het huisje kunt houden en je niet met allerlei ingewikkelde constructies moet komen. Ik neem u even aan de hand mee. Het onzalige plan is om kinderen van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat (althans voor kinderen) in school op te vangen met inzet van werkelozen. Nu vind ik het fantastisch dat werkelozen aan het werk komen.
Echter, niet iedere werkeloze is geschikt om mijn kind op te voeden. Sterker, niemand daarvan acht ik geschikt!! Ik griezel bij de gedachte dat anderen mijn kinderen in de leeftijd van 0-4 jaar (om te beginnen) hun ideeën met de paplepel ingieten. Grote kans dat ze later door mij niet meer begrepen worden en op het slechte pad geraken. Want zo werkt het nu eenmaal bij de strafrechter.
Betaalde moeders
Ooit was er een plan om daarvoor 400 miljoen uit te trekken. Nu, mijn idee is dat – naast die 400 miljoen – ook het geld voor de uitbreiding van cellen, de aanpak van de mobiliteitsproblemen overgeheveld wordt naar de meest waardevolle mensen op aarde, namelijk moeders. Kunnen ze thuis blijven, goed verdienen en hun levenstaak vervullen. De plaatsen die daarbij openvallen in de arbeidsmarkt, kunnen worden ingenomen door de werkelozen. En de maatschappij knapt daarvan behoorlijk op. En het wordt een stuk rustiger op de weg… Alleen, het idee al… zo hopeloos ouderwets en je doet ze zo tekort, die vrouwen…
Wie wordt tekort gedaan? Dat zijn onze kinderen die recht hebben op ouderliefde, aandacht, begrip en tijd. Dat daarbij een natuurlijke rolverdeling aanwezig is, is nu eenmaal een gegeven en geen sprake van “onderdrukking, niet kunnen ontplooien of wat dan ook..” Wie zich uit zijn of haar natuurlijke rol laat drukken, die is pas verdrukt, want die leeft op de gedachten van anderen…. Ooit ook een kind in de opvang??
