Vroeg ik me in de vorige column al af waar we naar toegingen met ons land, het wordt alleen maar erger! Sinds kort neemt de wetenschap de regie over van ons leven. Je bent je leven als ouder niet meer zeker in dit land, je kunt – omdat de wetenschap een andere visie over jouw kind heeft – uit de ouderlijke macht worden ontzet. Kan het nog gekker?
Je zult maar overgeleverd zijn in de handen van de wetenschap, die koele, kille becijferende medici. De vraag over leven of dood wordt – voor de buitenwacht – wel gesteld in het kader van het welzijn van het kind, maar achter de schermen? Kost de zorg voor zo’n kind teveel en dan maar, hoepla, de spuit erin? Ik heb het met die ouders te doen. Goeie dag zeg. Je komt op een spreekuur en de dokter zal je maar meedelen: “Helaas voor u, uw kind moet sterven! Wij kunnen het lijden niet langer aanzien. En wilt u niet, jammer dan, de procedure voor het uit de ouderlijke macht zetten is in gang gezet!“ Dit doet denken aan ruim zestig jaar geleden. Ook toen schenen beslissingen over leven en dood aan een bepaald volk, in de persoon van dokter Mengele, voorbestemd te zijn.
Normen en waarden
In wat voor een land leven we toch? De “normen en waarden” waar de politiek zo de mond vol van heeft, laten het hier behoorlijk afweten. Blijkbaar weet men niet meer de waarde van het leven. Dus moet je dood als zo’n leven in de ogen van medici blijkbaar geen waarde heeft. Het wrange in dit geval is bovendien dat de medici behoorlijk hebben meegeholpen aan de situatie waarin het kind nu verkeert. En als ouders word je nota bene aan de kant gezet!! De rechterlijke macht hielp in eerste instantie mee, maar verontschuldigde zich later tegenover de ouders en gaf hen de rechtmatige macht terug. Pfff… een nachtmerrie met een (relatief) goed einde. Maar krom blijft het!
