Een ontsnapte tbs-er is het ergste van een minister kan overkomen, leek het wel de afgelopen week. Snel opsporen is er niet bij, want in ons rechtsysteem hebben wij met elkaar regels afgesproken en daar hou je je aan, ook al leidt dit tot ongewenste situaties. Deden ze dat ook maar als het henzelf niet uitkomt. Klasse! Justitie.
Nu ben ik inderdaad voor het houden aan regels, en je moet geen regels stellen die je toch niet handhaaft. Anders krijg je een te laconieke houding ten opzichte van regels. Maar er is ook een regel “Nood breekt wetten”. Dat door de regels te volgen iemand vermoord kon worden, is afgrijselijk. Dat had mij dus ook kunnen overkomen, want ik woon niet zover van de plaats delict af. Met man en macht naar een poema zoeken is blijkbaar nuttiger dan met man en macht naar een gevaarlijke misdadiger zoeken. Nu zijn er mensen die dieren belangrijker vinden dan mensen, maar tot die categorie behoor ik niet.
Softe benadering
Ter verdediging voert men aan dat “jacht maken op zo’n man” ook leidt tot onvoorspelbaar gedrag. Nou, hij was al niet voor niets vastgezet, ook wegens onvoorspelbaar gedrag, maar het is zo zielig dat iemand “levenslang” heeft. Dat de nabestaanden van slachtoffers ook levenslang krijgen, is blijkbaar minder van belang. Klasse! Justitie.
De grondvesten van deze maatschappij lijken mij behoorlijk verrot. Krom is recht en recht is krom. De softe benadering lijkt op het bekende spreekwoord: “Zachte heelmeesters maken stinkende wonden!” Wie het leven van een ander niet respecteert, verdient zo’n iemand het nog dat er een terugkeer in de maatschappij mogelijk wordt gemaakt? Om het later nog een keer te proberen? Klasse! Justitie.
