Dat ondernemend Nederland zou opstaan na de val van een milieu-activist was te verwachten. Maar o, wat een rancune. De milieu-activisten hebben alleen oog voor de dieren en de mensen interesseert ze geen zier. Volgens mij heeft ondernemend Nederland alleen oog voor het geld en interesseert hen de mensen evenmin. Dat kun je wel zien hoe ze hun werknemers belonen voor de bewezen diensten.
Zelf topinkomens na het uitpersen van het “gepeupel” in de vorm van arbeid. De pot verwijt de ketel….? Natuurlijk, er zijn uitzonderingen, maar die zullen er ook zijn bij de milieu-activisten.
Nu is werken echt niet verkeerd. Dat daarvoor ruimte geschapen moet worden, is volstrekt logisch. Alleen ook ondernemend Nederland zit opgescheept met de – onder meer – door haar gekozen democratische regering die – hoe wanhopig zij ook haar best doet om minder regels te scheppen – enkel in staat is meer regels op papier te krijgen. Want als je een regel afschaft, moet je het natuurlijk goed regelen hoe je die regel afschaft.
Krokodillentranen
Nee, die tranentrekkerij van ondernemend Nederland zijn krokodillentranen. Naast mensen die hen niet interesseren, interesseert hen ook nog eens het milieu geen zier. Zo min mogelijk beperkingen om zoveel mogelijk te verdienen. Dat we daarna met een kapotte wereld zitten, ach, na ons de zondvloed.
Verdedig ik nu de milieu-activist? Nee, bepaald niet, want ondernemend Nederland heeft natuurlijk wel een punt. Ook de milieubewegingen zijn zo eenzijdig in hun streven dat ik mij als mens ongemakkelijk ga voelen. Volgens hen mag ik geen vlees eten, mag ik mij hooguit lopend of per fiets voortbewegen.
