Als we vandaag om ons heen kijken, moeten we constateren dat het aantal opgewonden standjes en korte lontjes hand over hand toeneemt. Er hoeft maar iets te gebeuren of men ontploft, steeds vaker met dodelijke afloop. Wat is er toch gaande? Waar is de verdraagzaamheid gebleven, het fatsoen om mensen te vragen waarom ze iets doen, in plaats van meteen te reageren alsof men een doodzonde heeft begaan? Het lijkt wel of ons relativeringsvermogen ons in de steek heeft gelaten.
Uit onderzoek blijkt dat de vakantietijd de meest gevaarlijke tijd in een relatie is, want je zit dan drie of vier weken op elkaars lip en dat levert voldoende ergernis op. Hoe zou het toch komen dat mensen die ooit hun liefde voor elkaar hebben uitgesproken, zo op elkaar zijn uitgekeken dat ze niet eens samen lekker op vakantie kunnen gaan?