Als er één “vak” op aarde door de huidige generaties wel verguisd wordt, is dat het “vak” van moeder. Eigenlijk is het geen “vak” maar een levensopdracht. En juist daar zit ‘m de kneep. Wie van de huidige generaties wil nog een levensopdracht vervullen, als je enkel gelooft dat je uit dit – te korte – leven zoveel mogelijk moet halen. Dan is er geen tijd voor kinderen, en als er al kinderen zijn, geen tijd voor hun opvoeding. Met alle desastreuze gevolgen van dien.
We hebben weer eens een vernieuwend idee van een politieke partij die hopelijk de komende tijd niet aan de macht zal komen. Je moet er maar opkomen: Een boete op hoogopgeleide vrouwen die ervoor kiezen om thuis te blijven bij de kinderen. Want als deze vrouwen thuis blijven is dat kapitaalsvernietiging door het weggooien van gemeenschapsgeld. Als die partij het te zeggen krijgt over de staatskas, vrees ik het ergste. Want wat is kapitaalsvernietiging?
Ouders zitten met hun handen in haar. Hoe krijg ik het gezin op de rails? De oplossing van deze tijd: Supernanny’s. Een soort “total management”-oplossing. Kan het eenvoudiger? Jazeker!! Maar de kosten daarvan zijn te hoog. Niet wat geld betreft, maar wat mijn tijd betreft. Of is tijd toch geld?? 
Kinderen van werkende ouders hebben zware ontbijtstress. Minister Melkert wil 400 miljoen extra. Een reden voor een open brief.
Geachte heer Melkert,
Houdt u die 400 miljoen even in uw zak. Plus het bedrag per uur van een dure adviseur. Ik heb een even goedkope als doeltreffende oplossing. Met verrassende neveneffecten. Mijn raad is: Houd de moeder thuis!