Een gitzwarte dag, zo noemde minister-president Rutte, de aanslag die op het 24 oktoberplein in Utrecht heeft plaatsgevonden. Ja, triest dat onschuldige mensen door een man zijn doodgeschoten of verwond, die eigenlijk vast had moeten zitten. De man, zo blijkt uit inmiddels boven tafel gekomen informatie, is iemand met een lange lijst aan misdaden zoals diefstal en verkrachting. Hij moest hiervoor (deels) nog berecht worden.
Je zult maar op de vlucht zijn voor geweld in je vaderland. En ben je niet veilig meer, misschien omdat je je mening hebt gezegd en de machthebbers van je land houden daar niet van. Je moet weg, want anders word je levenslang opgeborgen, of nog erger: gedood. En dan waag je de overtocht op een gammel bootje, voor een hoge prijs, soms de hoogste prijs, namelijk: je eigen leven.
Charlie Hebdo is vermoord. Charlie wie? Nooit van gehoord, maar nu in een keer beroemd door zijn dood. En waarom? Kennelijk om iemand van een zekere godsdienst meende dat hij de profeet had beledigd en daarom niet verder mocht leven. De eeuwige strijd tussen vrijheid van meningsuiting en godsdienstvrijheid. Welke vrijheid gaat voor?
De dames en heren politici, en dan vooral in de persoon van een fractievoorzitter van een zeer liberale partij, vindt het maar niets dat wij – simpele burgers – het maar niets vinden van zijn plan om kinderen op school te laten opvangen. Hij stoort er zich nogal aan dat zijn “kindje” zoveel kritiek heeft gekregen.